Van de Priorij van Zevenbronnen bestaan, voor zover ik heb kunnen nagaan, haast geen afbeeldingen. Het klooster is door keizer-koster Jozef II afgeschaft, er bestaan nog enkele restanten van: in 1784 opgeheven door keizer Jozef II (edict van 17 maart 1783). De gebouwen werden afgebroken, behalve de abdijhoeve, de schuur en een deel van de brouwerij. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Priorij_van_Zevenborren).
Het landschap dat we nu nog kennen, zou er wat herinneringen aan kunnen losweken. De Vlaamse overheid is zo verstandig geweest om het in bescherming te nemen. We kunnen alleen hopen dat het ooit opnieuw met het Hallerbos en met Zoniën verbonden wordt.
Uit Zevenbronnen blijft wel inspiratie vloeien:
 |
| Gezicht op het klooster van Zevenborren, Hans Collaert (I), naar Hans Bol, Jacob Grimmer |
Zevenbronnen
Aan de kant van de weg
Kijken wij toe
De monniken trekken voorbij
Ingetogen in zichzelf gekeerd
Getormenteerd
Beladen met het Kwaad
Dat over onze wereld heerst
En dat ze in de diepe dalen
Van hun zompig Zevenbronnen
Vergeefs
Zullen begraven
Wij arm en onwetend
Zij door kennis geketend
Wolken trekken samen
Het kruis doemt aan de horizont
Donkere donder, bliksem en storm
De droeve stoet van deze schare
Bruine pijen slempt door de modderige weg
En nergens troost
Alleen ontreddering
En telkens weer de overmoed die ons verblindt.
©Roger Swalens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten